زندگی نامه شهید:

شهید ابوذر دهقان در روستای بالاده 48 کیلومتری شهرستان کازرون چشم به جهان گشود.پدرش یک کشاورز ساده و قاری قرآن بود و در یک خانواده مذهبی و متدین بزرگ شد.

برادر بزرگ شهید که از همان دوران کودکی گرداننده هیئت عزاداری امام حسین (ع) بود و اکنون هم عهدار آن می باشد.

ایشان 8 سال دفاع مقدس در میدان نبرد فعالیت داشتند.شهید دوران ابتدائی را در روستای بالاده به اتمام رسانید و در سال 51 برای مقطع راهنمایی به شیراز رفت و در همین سال بود که فعالیت انقلابی خود را با فروختن مجله پیام شادی شروع کرد و سالهای دوم و سوم راهنمایی را در کازرون به اتمام رسانید.

چهار سال دوره متوسطه را در هنرستان، رشته کشاورزی فسا به پایان رساند و در سال 65 در دانشگاه امام حسین (ع) در رشته علوم و فنون نظامی دوره فرماندهی پیاده پذیرفته شد.

در هنرستان فسا تا زمان شهادتش یک لحظه خاموش نماند و آرامش نداشت و با فروش کتاب و تکثیر نوار در جهت تبلیغات اسلامی گامهای مؤثری در هنرستان برداشت و از طرف دیگر در افشای جنایات رژیم پهلوی و کدخداهای منطقه می کوشید به طوری که در اوایل سال 57 بعد از اینکه سه بار ساواک رژیم او را گرفت و شکنجه داده بودند پهلوی سمت چپ او پاره و قطع نسل شده بود او را از هنرستان اخراج کردند و برادر بزرگش را که برای آزادی او به دادگاه فسا رفته بود به گچساران آوردند و مدتی هم در گچساران با برادرش که در شرکت نفت مشغول به کار بود تبلیغات را شروع کردند که این تبلیغات تا کازرون و بالاده ادامه داشت پس از پیروزی انقلاب اسلامی موفق به اخذ دیپلم شد.

از ویژگیهای خاص شهید این بود که هیچ چیز را برای خودش نمی خواست و همیشه به فکر فقرا و مستمندان بود و هر گاه حقوق می گرفت چیزی از آن را برای خودش نگه نمی داشت و همه را بین محتاجان تقسیم می کرد.

اواخر سال 1360 از بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی کازرون روانه جبهه شد و به مدت 5 سال در جبهه حضور مداوم داشت مسئولیتش در جبهه معاون و مسئول تبلیغات لشکر 19 فجر بود.

نحوه شهادت ایشان در عملیات کربلای 4 اولین شب حمله موقع پیشروی در شلمچه در تاریخ 4/10/65 مورد اصابت گلوله دشمن بعثی قرار گرفت و هنگامی که خواستند او را پشت جبهه منتقل کنند اجازه نداد و بعد دیگر نتوانستند او را پیدا کنند و سه ماه جنازه او را با جمعی از همرزمانش که در زیر خاک پنهان بود پیدا کردند.

ماجرای خاطره انگیزی که بعد از شهادت ایشان این بود که دشمنان اسلام و خان زاده های منطقه که نمی توانستند حتی قبرش را ببینند سه بار آن را خراب کردند و خاطره تلخ خراب کردن قبر او تا همیشه در ذهن خانواده اش ماند.